جلوگیری از تخریب کلیه براثر دیابت وترمیم آسیب های کلیوی در مدل های حیوانی
29 دسامبر 2015- دیابت علت اصلی نارسایی کلیوی است، دانشمندان دریافتند که تزریق تنها یک دوز کوچک از cytokineکه قبل از این تصور می شد علت این نارسایی است، می تواند از تخریب کلیه ها جلوگیری کرده و آسیب های وارده را ترمیم نماید.
دکتر Rameshآسیب شناس کلیه در مرکز بیولوژی عروق کالج پزشکی جرجیا در دانشگاه Augustaمی گوید: از مدتها قبل سیتوکین IL-17A به عنوان پروموتور کلاسیک التهاب که نقش عمده ای در پیشرفت بیماری کلیوی مرتبط با دیابت یا نفروپاتی دیابتی بازی می کند، شناخته شده بود.
دکتر Rameshوهمکارانش نقش این سیتوکین را در تخریب کلیه ها دنبال کردند، اما آنها دریافتند با حذف ژن IL-17Aدرموشها، دیابت دراین حیوانات القاء میشود که نتیجه اش افزایش جراحت کلیوی است. آنها سپس مقدار IL-17Aرا درخون و ادرار بیمارانی که به نفروپاتی دیابتی شدید مبتلا بودند، بررسی کردند و با کمال تعجب دریافتند غلظت IL-17Aدرخون و ادرار این بیماران کاهش یافته است.
درمطالعات پیگیری درمدلهای حیوانی مبتلا به دیابت نوع 1 و 2، نقش حیرت آور IL-17Aمشخص گردید: هنگامیکه دانشمندان مقدار بسیار کمی از IL-17Aرا هر 48 ساعت یکبار برای چند هفته به موشها تزریق نمودند، از نفروپاتی دیابتی در آنها جلوگیری شد و چنانچه دچار نفروپاتی بودند آسیب ها بر طرف گردید. دکتر Rameshمی گوید: درحقیقت این درمان بهترین عملکرد را برای نفروپاتی دیابتی در مراحل انتهایی (late-stage diabetic nephropathy) دارد.
درمان با IL-17Aهمچنین مقدار چربی زیاد موجود در خون را کاهش می دهد. بالا بودن چربی خون یکی از مشخصه های دیابت نوع 2 است و محققان اعتقاد دارند که در بروز مشکلات کلیوی و قلبی عروقی مرتبط با دیابت نقش دارد.
نتایج این تحقیق به وضوح نشان می دهد که IL-17Aنقش حفاظتی دارد، این ماده بخوبی آسیب های ناشی از دیابت را درکلیه سرکوب می کند.
نتایج این تحقیق در مجله ی the American Society of Nephrologyمنتشر گردید. به گفته ی دکتر Rameshنویسنده ی مسئول این پژوهش این اولین بار است که به نقش IL-17Aدربیماری مزمن کلیوی پرداخته شده است.
بنظر می رسد IL-17Aاز چندین راه به حفاظت از سلولهای کلیوی کمک می کند: با القاء مولکول ضدالتهابی AMWAPیا activated microglia/macrophage WAP domain protein، همچنین به بقاء و بازسازی سلولهای کلیدی کلیه از جمله Podocytesو سلولهای اپیتلیال در توبولها کمک می کند. سلولهای پودوسیت مسئول بازگرداندن مولکولهای بزرگ مهمی مانند پروتئینها(آلبومین) به داخل خون هستند و سلولهای اپیتلیال لایه ی پوشاننده ی توبولها در کلیه را تشکیل می دهند، جائیکه عمل بازجذب صورت می گیرد.
تا به امروز گرو تحقیقاتی MCGهیچ عارضه ای از بیان زیاد ژن IL-17Aدر کلیه ها و تا حدی درگردش خون موش ها مشاهده نکردند.
درحال حاضر هیچ دارویی برای افزایش تولید IL-17Aدر بیماران وجود ندارد اما ممانعت کننده هایی برای سیتوکین وجود دارد که عامل بیماریهای خود ایمنی مانند کرون می باشند.
داده های آزمایشگاهی و بالینی درحال ظهور نشان دهنده ی نیاز به داروهایی برای هر دو این بیماریها است برای مثال در یک کارآزمایی کلینیکی که آنتی بادی ضد IL-17Aبرای بیماران مبتلا به کرون آزمایش گردید، علایم بیماران دربرخی موارد بدتر شد.
با این حال بنیاد ملی پسودیازیس می گوید: با استفاده از مواد بیولوژیکی که IL-17A را مسدود می کند، توانسته اند این اختلال پوستی را کنترل کنند.
دراین اثنی، محققان فرانسوی نشان دادند که دادن IL-17Aبه موشها سبب سرکوب بروز آترواسکروز می شود درحالیکه کمبود ژن این نوع سیتوکین به بیماری شریانی مرتبط با التهاب سرعت می بخشد.
محققان MCGخاطر نشان کردند که تحریک یا سرکوب التهاب توسط IL-17Aممکن است مربوط به مقدار و مدت زمان تحریک این ماده باشد. پاسخ نیز می تواند به نوع IL-17Aفعال شده از میان 6 نوع مختلف آن، به گیرنده هایی که فعال می شوند و سیگنالهای پایین دستی حاصل از آن بستگی داشته باشد.
درمطالعات برای مثال افزایش مقدار IL-17Cو IL-17E موجب بروز تأثیرات مثبت مشابه با IL-17Aو IL-17Fبر روی نفروپاتی دیابتی نشد.
درادامه ی مطالعه ی این ماده و تاثیر آن بر بیماری پیشرفته ی کلیوی، قدم بعدی بررسی اثرات آن بروی کلیه هایی است که اساساً تخریب شده اند. دکتر Rameshمی گوید: اگربتوانیم عملکرد کلیه های مرده را بازیابی کنیم، می توانیم جان میلیونها فرد را که به دیالیز برای ادامه ی زندگی خود وابسته اند، نجات دهیم .
اولین راه کنترل عملکرد کلیه نشانه های بیمار در دفع پروتئین آلبومین در ادرار است. آلبومین توسط کبد ساخته می شود و اصلی ترین پروتئین موجود درخون است و از نشت خون به خارج از عروق جلوگیری می کند، همچنین به حفظ سایر مواد حیاتی نظیر نوترینت ها و هورمونها در خون کمک می کند. کلیه هایی که دارای عملکرد خوبی هستند، آلبومین را در فرآیند تصفیه ی مواد زائد، به خون باز می گردانند. بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی مقادیر زیادی از این پروتئین را در ادرار خود دفع می کنند. هزینه ی نفروپاتی دیابتی تنها در ایالات متحده ی آمریکا بیش از 20 میلیارد دلار در سال تخمین زده شده است.
منبع: